چه بهانه ای قشنگ تر از تو...

سلام به بهترین دوست وبهانه ام برای زندگی.
چه لحظه ها که توزندگی گمت کردم اما تو همیشه کنارم بودی, چه دقیقه ها که حضورت رو فراموش کردم اما تو فراموشم نکردی , چه ساعتهایی که غرق درشادی وغرور تو رو پشت همه موفقییت های من قایم شده بودی از یاد بردم اما تو همیشه به یادم بودی , چه روزهایی که سرمو تو لاکم کردم وتوی غصه هایی که فکر می کردم تو برای تلافی کارهای بدم برام فرستادی دست وپا می زدم اما تو همیشه کا ری رو کردی که به صلاح منه , چه ماههایی رو که باهات قهر کردم وفکر می کردم منو دوست نداری اما تو با توفیق یه کار خوب به من ثابت کردی که دوستم داری وچه سالهایی که توی خلوتم ازت نترسیدم اما تو همیشه منو بخشیدی , تو همیشه بامن بودی وقتی زمین خوردم تو با نور امید نیرویی به من بخشیدی که بتونم دوباره ادامه بدم .
وقتی خسته از همه جا وهمه کس ناامیدانه به تو پناه آوردم تو پناهم دادی , وقتی تو زندگی ام سرنوشت منو بر سر دو راهی قرارداد تو راه درستو بهم نشون دادی , وقتی ازآدمهای دوروبرم دلم گرفت ودنیا غم هاشو بهم ارزونی کرد تو به قلب من آرامش دادی , تو با حضورت به خنده هام هدف دادی , به گریه هام دلیل دادی به زندگیم وبه نفس کشیدنم رنگ دادی .وقتی ازت سوال کردم جواب سوالهامو دادی , وقتی می سوختم تو لذت پختن روحم رو به من چشوندی , وقتی قلبم تپید تو همه عظمت وبزرگیتو تو قلب کوچک من جا دادی , وقتی برای اولین با از دیگران حرف نا حق شنیدم راه تازه ای برایم باز کردی تا گذشت وبخشش رو یاد بگیرم .وقتی بهم بخشیدی و ازم گرفتی فهمیدم معادله زندگی نه غصه خوردن واسه نداشته هاست , نه شاد بودن واسه داشته هاست ووقتی برازای نداشته ها بهم چیزای دیگه ای دادی اون وقت به بزرگیو مهربونیت بیشتر پی بردم وفهمیدم بیشتر از اونچه که هست باید مهربون باشم .وقتی یعضی دعاهامو زود اجابت کردی , بعضی هارو دیر وبعضی هارو اصلا فهمیدم برای رسیدن باید کمی عجله کرد , گاهی صبر کرد وگاهی کنار کشید .وقتی دیگران درد دلاشونو برام گفتن ومن خالصانه رو به درگاهت براشون دعا می کردم فهمیدم غم وغصه های دیگران بارش سنگین تر از غصه های خودمه اون وقت توی وجودم شیرینی به یاد دیگران بودن رو چشیدم .وقتی دیگران فقط با گفتن یک جمله همه ارزش واعتبارم رو زیر سوال بردن اون وقت فهمیدم بعضی آدمها معنای واقعی خیلی چیزارو درک نمی کنن پس یاد گرفتم بیشتر به آدمها برای پیدا کردن راه درست فرصت بدهم .
تو توی پستی وبلندی های زندگی خیلی چیزا بهم یاد دادی ومن هر چی بیشتر یاد گرفتم بیشتر فهمیدم ومن مطمئنم تو همه اون چیزایی رو که من باید یاد بگیرم بهم یاد می دی .قصه های زیادی پیش رومه تا منو قدمی به سوی تو وشاید به لقای تو می رسونه .زندگی برای من وقتی معنای زنده بودن می ده که تو کنارم باشی چون می دونم تو همه اون چیزایی که لازمه من بدونم بهم می گی.

        زندگی بهانه می خواهد چه بهانه ای قشنگ تر از تو...