دوستت دارم

سلام

اول یه نکته بگم بعد حرف زدن رو شروع کنم.

خواستم درباره اوضاع مملکت بنویسم دیدم به من مربوط نمیشه اگرم بنویسم سریع فیلتر میشم پس بیخیال این موضوع.

 خواستم درباره محرم و امام حسین بنویسم دیدم نوشتنی هارو نوشتن هممونم می دونیم چی شد و ناراحت و عذاداری و اینجور چیزا رو انجام میدیم فقط شاید توی مطلب بعدیم که اوایل محرم میزارم یه شعر درباره امام حسین گفتم اونو بنویسم پس فعلا اینم بیخیال.

اما درباره چی و برای کی می خوام بنویسم؟

این مطلب فقط برای اینکه یه نفر که خیلی دوستش دارم بخونش پس مثل یه نامه به همون طرف می نویسم:

سلام به کسی که دوست داشتن رو بهم یاد داد و  امیدوارم الان که داری اینو میخونی حالت خوبه خوب باشه و بخندی.فقط میخوام همه بدونن که دوست دارم برای همین اینو ایجا نوشتم.پس اگه ناراحت شدی بهم بگو.

همه بدونن که من یه آدمی بودم که هیچی از دوست داشتن و عاشق بودن و از اینجور حرفا نمی دونستم اما چند وقت پیش توی دانشگاه با یکی آشنا شدم که معلم خوبی بود حداقل برای من چون خوب بهم یاد داد که اولین چیزی که خدا بهم داده اینکه یکی رو دوست داشته باشم و چه کسی بهتر از خودش.اولین نفری که دلم براش تنگ شد تو بودی ، اولین نفری که از دوریش گریه کردم تو بودی ، اولین نفری که در کنارش آرامش میگیرم تویی و تنها آرزوم در حال حاضر اینه که بهت برسم چه باهم کارشناسی قبول بشیم چه نشیم و وقتی که خدا این لیاقت رو بهم داد که بتونم باهات زندگی کنم بزرگترین آرزوم اون موقع خوشبخت کردنت هست.

خودت میدونی که الان من وضع مالی درست و حسابی ندارم که بتونم بیام خاستگاریت ولی اگه کارشناسی قبول بشم چون توی مملکت ما مدرک خیلی چیزها رو درست میکنه پس اونطوری جرات بیشتری برای رو در رو شدن با خانوادت پیدا میکنم.

زیاد وقتت رو و وقت هر کسی که داره این متن رو میخونه  نمیگیرم پس بدون برای رسیدن بهت همه کار (مجاز) انجام میدم و بیشتر از همیشه برای دیدنت لحظه شماری می کنم و بیشتر از هر چیزی بهت علاقه دارم و دوستت دارم و امیدوارم لیاقت اینکه توهم منو دوست داری رو داشته باشم.

هر کسی که این متن رو خوند اولا لطف کرده و دوما دعا کنه که ما بهم برسیم.